வட ஆஸ்திரியாவின் பிரானவ் என்ற ஊரில் அலாய்ஸ் என்பவர் சுங்கத்துறை அதிகாரியாக பணியாற்றி வந்தார். அலாய்ஸ்க்கு குடிப்பழக்கம் இருந்ததால், குடும்பத்தினர் மீது அடிமைத்தனத்தை திணித்தார். பிள்ளைகளை பெயர் சொல்லி அழைக்காமல், விசில் அடித்தால் ஓடிவந்து நிற்குமாறு உத்தரவிட்டிருந்தார். அவரைப் பார்த்தாலே குழந்தைகள் மிரண்டு போவார்கள்.
இவரது 3வது மனைவிக்கு பிறந்த 4வது மகன் மட்டும் மற்றவர்களைப் போல் இல்லாமல், பிறந்தது முதல் மிகவும் மெலிந்து, நோய்வாய்ப்பட்டு வலுவின்றி காணப்பட்டான். பின்னர் படிப்படியாக உடல் தேறியது. தந்தை அடிக்கடி வெளியூருக்கு சென்று விடுவதால், அம்மாவின் அரவணைப்பில் வளர்ந்தான் அந்த சிறுவன். பள்ளியில் முதல் மாணவராக தேர்ச்சி பெறும் அளவிற்கு நல்ல படிப்பாளி. திடீரென அவனுக்கு ஓவியத்தின் மீது நாட்டம் வந்தது. இதனால் படிப்பின் மீது ஆர்வம் குன்றியது. தனது ஓவியம் வரையும் திறமையை பட்டை தீட்டிக் கொண்டான்.
இந்த சூழலில் உடல்நலக்குறைவு காரணமாக தந்தை காலமானார். அதன் பிறகு கண்டிப்பு காட்ட யாரும் இல்லாததால், அந்த சிறுவனுக்கு முரட்டு குணம் தொற்றிக் கொண்டது. ஆசிரியர், மாணவர் என பேதம் பார்க்காமல் அனைவருடனும் சண்டையிட்டார்.
18வது வயதில் தாயிடம் சிறு தொகை வாங்கிக் கொண்டு, ஓவியராக வேண்டும் என்ற ஆசையில் வியன்னாவிற்கு ரயிலில் ஏறினார். அங்கு ‘Art Academy’ சேருவதற்கு நுழைவுத் தேர்வில் தோற்றார். அடுத்த ஆண்டு மீண்டும் முயற்சிக்கையில் அனுமதி மறுக்கப்பட்டது. இதற்கிடையில் தாயும் இறந்து போக தனிமையாகிப் போனான்.
பின்னர் தனது ஓவியங்கள் மூலம் பிழைப்பு நடத்தினான். சொந்தமாக ஒரு ஓவியக்கூடம் அமைத்தான். அந்த சமயத்தில் சிந்தியா என்ற பெண்ணை காதலித்து, தோல்வியுற்றான். இந்த காலக்கட்டத்தில் நாளிதழ்களை தினமும் படிக்கும் பழக்கம் வந்தது. இதன்மூலம் அரசியல் ஈடுபாடு ஏற்பட்டது.
இதையடுத்து பிழைப்பு தேடி ஜெர்மனிக்கு சென்றான். அங்கு ஓவியத்தால் சாதிக்க முடியவில்லை. எனவே ராணுவத்தில் சேர்ந்து நாட்டிற்காக எதையாவது சாதிக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்து, ராணுவ வீரராக மாறினான். அந்த பணி அவன் வாழ்க்கையையும், உலக சரித்திரத்தையும் மாற்றும் என்பது அவனுக்கு அப்போது தெரியாது.
முதல் உலகப்போரில் ஜெர்மனி படையில் ஒரு சாதாரண ராணுவ வீரர், இரண்டாம் உலகப் போரில் உலகையே நடுங்க வைத்த ஜெர்மனியின் அதிபர் ஆனார். ஆம்... அவர் தான் அடால்ப் ஹிட்லர்.
